REALIZACJA WAŻNYCH ZADAŃ ZADAŃ PUBLICZNYCH GMINY

Pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa, mająca na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężenie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości.

Pomoc społeczna wspiera osoby i rodziny w wysiłkach zmierzających do zaspokajania niezbędnych potrzeb i umożliwia im życie w warunkach odpowiadających godności człowieka.

Pomoc społeczna powinna w miarę możliwości doprowadzić do życiowego usamodzielnienia osób i rodzin oraz ich integracji ze środowiskiem.

Osoby i rodziny korzystające z pomocy społecznej są obowiązane do współdziałania  w rozwiązywaniu ich trudnej sytuacji życiowej.

Pomoc społeczną organizują organy administracji rządowej i samorządowej, współpracując w tym zakresie, na zasadzie partnerstwa, z organizacjami społecznymi i pozarządowymi, Kościołem Katolickim, innymi kościołami, związkami wyznaniowymi oraz osobami fizycznymi i prawnymi.

ZADANIA I FINANSOWANIE ŚWIADCZEŃ POMOCY SPOŁECZNEJ

Zadania z zakresu pomocy społecznej podzielone zostały na:

1. zadania własne gminy ( art. 17 ustawy o pomocy społecznej),
2. zadania zlecone z zakresu administracji rządowej realizowane przez gminę (art. 18 ustawy o pomocy społecznej).

ZASADY UDZIELANIA POMOCY SPOŁECZNEJ

Pomocy społecznej udziela się osobom i rodzinom w szczególności z powodu (art. 7 ustawy o pomocy społecznej):

1. ubóstwa
2. sieroctwa
3. bezdomności
4. bezrobocia
5. niepełnosprawności
6. długotrwałej lub ciężkiej choroby
7. przemocy w rodzinie
8. potrzeby ochrony ofiar handlu ludźmi
9. potrzeby ochrony macierzyństwa lub wielodzietności
10. bezradności w sprawach opiekuńczo – wychowawczych i prowadzeni gospodarstwa domowego, zwłaszcza w rodzinach niepełnych lub wielodzietnych
11. trudności w integracji cudzoziemców, którzy uzyskali w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy, ochronę uzupełniającą lub zezwolenie na pobyt czasowy udzielone
    w związku z okolicznością, o której mowa w art. 159 ust. 1 pkt 1 lit. c lub d ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach
12. trudności w przystosowaniu do życia po opuszczeniu zakładu karnego
13. alkoholizmu lub narkomanii
14. zdarzenia losowego i sytuacji kryzysowej
15. klęski żywiołowej lub ekologicznej.

Zgodnie z art. 8 ustawy o pomocy społecznej prawo do świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej przysługuje:

1. osobie samotnie gospodarującej, jeżeli jej dochód nie przekracza kwoty 634 zł, zwanej „kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej”,
2. osobie w rodzinie, w której dochód na osobę nie przekracza kwoty 514 zł, zwanej kryterium dochodowym na osobę w rodzinie”,
3. rodzinie, której dochód nie przekracza sumy kwot kryterium dochodowego na osobę w rodzinie, zwanego „kryterium dochodowym rodziny”

-     przy jednoczesnym wystąpieniu co najmniej jednego z powodów wymienionych w art. 7 ustawy o pomocy społecznej lub innych okoliczności uzasadniających udzielenie pomocy społecznej.

Tryb przyznania świadczenia z pomocy społecznej składa się z następujących etapów:

1. zgłoszenie do Ośrodka wniosku o udzielenie pomocy (osobiste lub pisemne) przez osobę zainteresowaną, bądź inną osobę, za zgodą osoby zainteresowanej lub jej przedstawiciela ustawowego,
2. przeprowadzenie rodzinnego wywiadu środowiskowego przez pracownika socjalnego w ciągu 14 dni od daty złożenia wniosku o pomoc, w miejscu zamieszkania osoby ubiegającej się o pomoc w celu ustalenia aktualnej sytuacji osobistej, rodzinnej, dochodowej i majątkowej osoby/rodziny. Brak zgody na przeprowadzenie wywiadu jest równoznaczne z rezygnacją z pomocy,
3. opracowanie przez pracownika socjalnego planu pomocy,
4. sporządzenie decyzji administracyjnej – od wydanej decyzji stronie służy prawo wniesienia odwołania do Samorządowego Kolegium Odwoławczego,
5. realizacja przyznanych świadczeń.